Ολοκληρώθηκε με επιτυχία την Κυριακή 7 Αυγούστου το 29ο αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό κάμπινγκ του Antinazi Zone – YRE, στο φιλόξενο «κάμπινγκ Αργοστόλι» στην Κεφαλονιά. Ήταν 10 ημέρες γεμάτες με ένα πλούσιο πρόγραμμα, το οποίο συνδύαζε πολιτικές συζητήσεις για μια σειρά θέματα της επικαιρότητας και όχι μόνο, μαζί με ποιοτικές διακοπές. Από το πρόγραμμα δεν έλειψε και το πολιτιστικό σκέλος, με συναυλίες, γλέντια, προβολές ταινιών και πάρτι.
Οργανώθηκαν συνολικά 14 συζητήσεις για θέματα όπως:
- η προσφυγική κρίση και η άνοδος της ακροδεξιάς (με καλεσμένο ομιλητή από την «Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό»),
- η τέχνη ενάντια στον φασισμό,
- επιθέσεις στα εργασιακά και εργατικοί αγώνες,
- πανεπιστημιακή αστυνομία και ελευθερίες,
- περιβαλλοντική καταστροφή, εξορύξεις υδρογονανθράκων και η απειλή του πολέμου στην Αν. Μεσόγειο (με ομιλητές από Τουρκία, Κύπρο και Ελλάδα),
- τι Pride θέλουμε,
- my body my choice – η διεθνής επίθεση ενάντια στο δικαίωμα στην άμβλωση
- ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι διεθνείς του προεκτάσεις, (με καλεσμένο ομιλητή από την πολιτική οργάνωση «Κόκκινο Νήμα»).
- η υπόθεση του Τζούλιαν Ασάνζ (με ομιλήτρια από το ΜΕΡΑ25 που συμμετέχει στην εκστρατεία υπεράσπισής του),
- ειδικές συζητήσεις για τις εξελίξεις στην Τουρκία, την Ταϊβάν και την Λατινική Αμερική και Βραζιλία, με ομιλητές από τις αντίστοιχες χώρες.
Ακόμα, είχαμε 4 βραδιές με ζωντανή μουσική, μία με ένα σχήμα από συμμετέχοντες του κάμπινγκ που οργάνωσε ένα ρεμπέτικο-λαϊκό γλέντι, ένα επίσης λαϊκό σχήμα από την Κεφαλονιά, ένα παραδοσιακό-κρητικό γλέντι με το σχήμα Αμόντε και μια ροκ βραδιά με τα τοπικά συγκροτήματα Drowning In Sand και Garlic Bongs.
Τέλος, οργανώθηκαν 4 εκδρομές, 3 από τις οποίες σε παραλίες για μπάνιο και μια πεζοπορία με ανάβαση στην κορυφή του Αίνου.
270 άτομα συμμετείχαν στη φετινή διοργάνωση, καθιστώντας την τη μεγαλύτερη των τελευταίων ετών της πανδημίας, ενώ μαζί με τους ανθρώπους του νησιού που έρχονταν κάποιες βραδιές, ο συνολικός αριθμός ξεπερνάει τα 300. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κάμπινγκ είχε και σημαντική διεθνή παρουσία, καθώς συμμετείχαν σύντροφοι/ισσες από Ρουμανία, Κύπρο, Ταϊβάν, Τουρκία και Βραζιλία.
Μέχρι το επόμενο, επετειακό, 30ο κάμπινγκ του 2023, μας περιμένει μια χρονιά με προκλήσεις και αγώνες που χρειάζεται να δοθούν, είτε αφορούν στην επέλαση της ακρίβειας, είτε εργατικές διεκδικήσεις, μάχες για δικαιώματα, την προστασία του περιβάλλοντος κλπ.
Διαβάστε στη συνέχεια μερικές ενδεικτικές δηλώσεις που έκαναν άτομα που συμμετείχαν στο κάμπινγκ για τη φετινή διοργάνωση.
Χριστίνα Παπαθωμίδου, νέα εργαζόμενη στον χώρο της τέχνης – Θεσσαλονίκη
- Χριστίνα, πρώτη φορά στο κάμπινγκ Antinazi Zone-YRE, εντυπώσεις;
Πέρασα πάρα πολύ ωραία, πολύ καλύτερα από ό,τι περίμενα! Νιώθω πως έμαθα πολλά, σε διάφορα επίπεδα. Υπήρξαν συζητήσεις για θέματα που δεν είχα καλή εικόνα, όπως πχ για την υπόθεση του Τζούλιαν Ασάνζ. Στη συγκεκριμένη συζήτηση μάλιστα πήρα κι εγώ τον λόγο για να μιλήσω, για πρώτη φορά δημόσια. Δεν περίμενα να νιώσω τόσο άνετα ώστε να το κάνω, αλλά το φιλικό κλίμα που επικρατούσε σε όλα τα επίπεδα στο κάμπινγκ, με έκανε να ξεπεράσω το άγχος. Παράλληλα, επειδή ασχολούμαι με τη μουσική, οι βραδιές με ζωντανή μουσική ήταν για εμένα μια ευκαιρία να έρθω σε επαφή και με άλλα είδη μουσικής πέρα από τη ροκ, όπως με τα κρητικά. Συνολικά νιώθω πως επιστρέφω σπίτι γεμάτη νέες εμπειρίες και γνώσεις.
Τσίπριαν Σ., Μίχνα Τ., φοιτητές – Ρουμανία
- Σύντροφοι, ταξιδέψατε από τη Ρουμανία για να έρθετε στο κάμπινγκ, ήταν αυτό που περιμένατε;
Τσίπριαν: Δεν ήξερα ακριβώς τι να περιμένω, αρχικά μου έκανε εντύπωση πως υπάρχει ένα κάμπινγκ σαν αυτό που καταφέρνει να συνδυάζει πολιτικές συζητήσεις και διασκέδαση και το πόσος κόσμος έδειξε ενδιαφέρον και συμμετείχε στις συζητήσεις.
Μίχνα: Ούτε εγώ ήξερα ακριβώς τι να περιμένω, αλλά από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου, αυτό που μου άρεσε ήταν όπως είπε και ο Τσίπριαν, ότι το πρόγραμμα κατάφερνε να συνδυάζει διακοπές και συζητήσεις. Είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε μπάνιο στη θάλασσα, τα βράδια διασκεδάζαμε με τις πολιτιστικές εκδηλώσεις και παράλληλα παρακολουθήσαμε ενδιαφέρουσες συζητήσεις, που είχαν μεγάλη συμμετοχή.
- Υπήρξαν κάποιες συζητήσεις που ξεχωρίσατε;
Τσίπριαν: Η συζήτηση για την Τουρκία, το καθεστώς του Ερντογάν και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ήταν ένα θέμα για το οποίο δεν γνώριζα πολλά και το γεγονός πως συμμετείχαν και Έλληνες, Τούρκοι και Κύπριοι σύντροφοι/ισσες, την έκανε ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.
Μίχνα: Η συζήτηση για την εξόρυξη υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο και η συζήτηση για τη Λατινική Αμερική. Παράλληλα όμως, εξαιρετικό ενδιαφέρον είχαν και οι καθημερινές συζητήσεις, με κόσμο από Ελλάδα και άλλες χώρες, όπου μοιραστήκαμε τις εμπειρίες και απόψεις μας.
Μαρία Τσιρώνη, φοιτήτρια – Μυτιλήνη
- Μαρία, ήταν η πρώτη φορά που ήρθες στο κάμπινγκ, τι σου άρεσε περισσότερο;
Μου άρεσαν όλα! Οι συζητήσεις, οι βραδιές με ζωντανή μουσική, η βραδιά με τα παιχνίδια και το καραόκε που είχε πολύ γέλιο, η ροκ συναυλία ήταν η αγαπημένη μου! Αλλά και οι εκδρομές και ειδικά η πεζοπορία στον Αίνο μου άρεσαν πολύ!
- Υπήρξε κάποια συζήτηση που σου έκανε περισσότερη εντύπωση;
Παρακολούθησα πολλές συζητήσεις και έμαθα πολλά πράγματα που δε γνώριζα. Αλλά αυτή που μου άρεσε περισσότερο ήταν αυτή για το «τι Pride θέλουμε» και την εξέγερση στο Stonewall. Είχε μεγάλο ενδιαφέρον το ιστορικό κομμάτι και με συγκίνησε η συζήτηση, το πώς δικαιώματα που θα έπρεπε να θεωρούνται δεδομένα, δεν είναι καθόλου δεδομένα για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα.
Μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα ένιωθαν ελεύθερα να εκφράζονται μέσα στο κάμπινγκ και το ότι συζητήσαμε για το πώς πρέπει να διεκδικήσουμε αυτήν την ελευθερία και στην υπόλοιπη κοινωνία μέσα από δράσεις και εξορμήσεις όλον τον χρόνο.
Ματέους Μεντόνσα, οργάνωση Ρεζιστένσια (Resistência, Αντίσταση) – Βραζιλία
- Ματέους, ξεκίνησες και ήρθες στο κάμπινγκ χωρίς να γνωρίζεις κανέναν προσωπικά, πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Αν και ήρθα μόνος μου, το κλίμα ήταν πολύ φιλικό και ευχάριστο και μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω πολύ κόσμο, κάτι που δεν συνηθίζεται σε τέτοιου είδους διοργανώσεις. Φεύγω έχοντας αποκτήσει νέους φίλους και συντρόφους και θέλω να ευχαριστήσω πολύ τους διοργανωτές που με καλέσανε και μου έδωσαν την ευκαιρία να συμμετέχω, τόσο στις συζητήσεις όσο και συνολικά στο κάμπινγκ που ήταν αναζωογονητικό!
- Τι θα σου μείνει περισσότερο από το κάμπινγκ;
Μου άρεσαν πολύ οι συζητήσεις για το δικαίωμα στην άμβλωση και για τον πόλεμο στην Ουκρανία, το γεγονός πως μίλησε πολύς κόσμος και ακούσαμε πολλές διαφορετικές απόψεις και πως το κλίμα που επικρατούσε ενθάρρυνε κόσμο να μιλήσει δημόσια και να εκφραστεί.
Παράλληλα, μου άρεσαν πολύ και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις και οι συναυλίες. Οι βραδιές με τα ρεμπέτικα και τα κρητικά, μας έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσουμε και κομμάτια του πολιτισμού και των παραδόσεων της Ελλάδας, πέρα από την πολιτική κατάσταση και επιστρέφω σπίτι μου με μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.
Τέλος, η φυσική ομορφιά του νησιού, έκανε όλα τα παραπάνω ακόμα πιο ευχάριστα!
JY, Καρλ, Νίκολας – Ταϊβάν
- Σύντροφοι, ταξιδέψατε για το κάμπινγκ, όχι απλά από άλλη χώρα, αλλά από άλλη ήπειρο. Άξιζε αυτό το ταξίδι;
JY: Σίγουρα άξιζε, βρεθήκαμε σε ένα κλίμα πολύ διαφορετικό, με πολιτικές συζητήσεις διαφορετικές από αυτές που θα γινόντουσαν στην Ταϊβάν. Μας δόθηκε η ευκαιρία να μάθουμε πράγματα που δεν γνωρίζαμε. Ταυτόχρονα περάσαμε πολύ όμορφα, είχαμε πρόσβαση σε όμορφα τοπία και απολαύσαμε τα μπάνια στη θάλασσα.
Προσωπικά ξεχώρισα τη συζήτηση για την κατάσταση στην Τουρκία, ήταν πλούσια και μας έδωσε μια καθαρή εικόνα για το τι συμβαίνει στη χώρα.
Δυστυχώς το ταξίδι από την Ταϊβάν είναι αρκετά ακριβό, αν όμως μου δινόταν η ευκαιρία, θα ήθελα να έρχομαι κάθε χρόνο!
Καρλ: Κι εγώ θα ήθελα να ξαναέρθω και σίγουρα θα το προσπαθήσω. Αν και ήταν ένα μακρύ ταξίδι, μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε και να συζητήσουμε με κόσμο από διάφορες χώρες.
Κι εγώ ξεχώρισα τη συζήτηση για την Τουρκία αλλά και αυτή για την κατάσταση στη Λατινική Αμερική, ενώ οι συναυλίες και τα διάφορα είδη μουσικής που ακούσαμε τα βράδια ήταν για εμένα αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση.
Νίκολας: Για εμένα το ταξίδι ήταν πιο σύντομο, αφού ήρθα από την Πολωνία όπου κατοικώ προσωρινά, παραμένει όμως μία σημαντική εμπειρία την οποία θα ήθελα να ξαναζήσω αν μου το επιτρέψουν οι υποχρεώσεις μου.
Η αλήθεια είναι πως κάποια πράγματα μου θύμισαν την Ταϊβάν, όπως πχ το ζεστό κλίμα. Υπήρχαν όμως και πολλές διαφορές σε σχέση με τις μέχρι τώρα εμπειρίες μου, για παράδειγμα οι συζητήσεις δεν ήταν «ακαδημαϊκού» χαρακτήρα όπως γίνεται σε αντίστοιχες που έχω συμμετάσχει. Υπήρχαν πολλά διαφορετικά «επίπεδα» στις συζητήσεις και μου δόθηκε η ευκαιρία να μάθω καινούργια πράγματα.
Το γεγονός πως ήμασταν κοντά στη φύση και σε παραλίες ήταν επίσης κάτι που μου άρεσε πολύ.
Από τις συζητήσεις, ξεχώρισα κι εγώ αυτήν για Λατινική Αμερική, μου άρεσε όμως και το γεγονός πως μας δόθηκε η ευκαιρία να οργανώσουμε συζήτηση για την Ταϊβάν και να συζητήσουμε για την εκεί κατάσταση, κάτι που δεν συμβαίνει συνήθως.
Βιβλιοπωλείο και λοιπό αντιφασιστικό υλικό
Σάσα Δουλγκέρη, εργαζόμενη – Θεσσαλονίκη
- Σάσα, συμμετείχες για πρώτη φορά σε κάμπινγκ της YRE το 1995 στην Αντίπαρο. Τελευταία φορά ήρθες το 2003 στη Σαμοθράκη και επέστρεψες στα κάμπινγκ φέτος, 20 χρονιά μετά. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Η λέξη που με ακολουθεί όλες αυτές τις ημέρες είναι η λέξη «συναπάντημα». Είναι πραγματικά συγκινητικό να συναντώ ξανά συντρόφους και φίλους, κάποιους από τους οποίους είχα να δω πολλά χρόνια. Είναι επίσης συγκινητικό να βλέπω ανθρώπους που είχα γνωρίσει ως μαθητές, φοιτητές ή νέους εργαζόμενους να είναι ακόμα εδώ, να έρχονται πλέον με τις δικές τους οικογένειες.
Απουσίασα τόσα χρόνια λόγω προσωπικών και οικογενειακών υποχρεώσεων, βλέποντας όμως και οικογένειες με μικρά παιδιά «ζήλεψα» που δεν ήρθα κι εγώ όσο τα παιδιά μου ήταν μικρά, πιστεύω πως είναι πολύ σημαντική και όμορφη εμπειρία για τα παιδιά όλων των ηλικιών.
Σε σχέση με 20 χρόνια με πριν είδα πολλά προχωρήματα. Υπήρχε πολύ μεγαλύτερη ποικιλία συζητήσεων και το αυτοοργανωμένο κυλικείο που λειτουργεί από το πρωί μέχρι το βράδυ είναι σημαντικό ποιοτικό βήμα, διευκολύνει τις ζωές όλων όσων συμμετέχουμε στο κάμπινγκ.
Μπορεί να έχασα 20 χρόνια από το κάμπινγκ, αλλά υποσχέθηκα ότι από εδώ και πέρα, δεν θα ξαναχάσω κανένα.
Δήμητρα Κάρταλη, εργαζόμενη – Κρυονέρι Θεσσαλονίκης
- Δήμητρα, πρώτη φορά στο κάμπινγκ, μαζί με την 3χρονη κόρη σου, τη Μάγια. Πώς βιώσατε εσείς τη φετινή διοργάνωση με τη μικρή;
Ήταν γενικά οι πρώτες διακοπές που κάναμε μόνες οι 2 μας και ήταν όλα πολύ όμορφα. Η Μάγια έκανε φίλες και μου ζήτησε να μείνουμε λίγες ημέρες περισσότερο, δεν ήθελε να φύγει.
Και για εμένα όμως ήταν πολύ ωραία, αν και ήρθα έχοντας ήδη γνωστούς εδώ, ένιωσα πως γενικά το κλίμα που επικρατούσε ήταν πολύ φιλικό και ένιωσα πολύ γρήγορα άνετα στον χώρο.
Μου άρεσαν πολύ οι συζητήσεις που παρακολούθησα, οι βραδιές με τη ζωντανή μουσική και συνολικά το πρόγραμμα του κάμπινγκ ήταν γεμάτο και κάλυψε τις ανάγκες και τις δικές μου και της Μάγιας.
Μαρία Ζουμποπούλου, Αχιλλέας Λύρας, φοιτήτρια/ής – Αθήνα
- Παιδιά, είναι η 3η χρονιά που έρχεστε στο κάμπινγκ, τι είναι αυτό που σας «κέρδισε»;
Αχιλλέας: Στο πρώτο κάμπινγκ που ήρθα πριν 3 χρόνια, αυτό που με κέρδισε ήταν η συζήτηση για τον φασισμό και από τότε μέχρι σήμερα, το περιεχόμενο των συζητήσεων είναι αυτό που ξεχωρίζει για εμένα.
Στο φετινό κάμπινγκ, αυτό που ξεχώρισα πέρα από τις συζητήσεις ήταν η λειτουργία του αυτοοργανωμένου μπαρ, που πιστεύω ότι ήταν πολύ καλά οργανωμένο. Φέτος βοήθησα κυρίως στον ήχο για τις βραδιές της ζωντανής μουσικής, τις συζητήσεις κλπ, προσφέροντας κι εγώ όπως πολλοί άλλοι βοήθεια ώστε να μπορέσουμε όλοι και όλες να απολαύσουμε το κάμπινγκ και όσα μας προσφέρει.
Η βραδιά που ξεχώρισα ήταν αυτή της ροκ συναυλίας, με τοπικά συγκροτήματα, που έπαιξαν με πολύ κέφι και διάθεση να μας προσφέρουν μια όμορφη βραδιά.
Μαρία: Όλα αυτά τα χρόνια με έχει κερδίσει το πλούσιο πρόγραμμα, οι συζητήσεις και το πολιτιστικό κομμάτι που πιστεύω πως φέτος ήταν πολύ πλούσιο και κάλυπτε όλες τις ανάγκες και τα γούστα.
Ξεχώρισα την κρητική βραδιά αλλά και το «παρεΐστικο» κλίμα που υπήρχε.
Κάθε βράδυ, όσες και όσοι ξενυχτούσαμε γινόμασταν μια παρέα και περνούσαμε πολύ όμορφα. Είναι πολύ εύκολο να κάνεις νέους φίλους, βγαίνει με έναν «φυσικό» τρόπο, νιώθεις πως όλοι είμαστε μια ομάδα που προσφέρουμε εθελοντική εργασία με βάρδιες κλπ και η αίσθηση της προσφοράς είναι από τα πράγματα που με γεμίζει στο κάμπινγκ.
Από τις φετινές συζητήσεις, για εμένα ξεχώρισε αυτή για τις εξαρτησιογόνες ουσίες και τις πολιτικές αντιμετώπισής τους αλλά γενικά πιστεύω πως η θεματολογία ήταν τέτοια που να καλύπτει πολλά διαφορετικά θέματα ώστε όλες/οι να συμμετέχουν σε συζητήσεις που τους ενδιαφέρουν.
